"Na drie afstemmingen door Sandra voor mijn paarden Pedro, Silva en Uri besloten we een sessie te doen met Pedro. Sandra adviseerde me om vóór de sessie een opstelling te doen met Pedro om daarna tijdens de behandeling een laagje dieper te kunnen gaan.
De opstelling was voor mij een bijzondere eye opener en vrijwel meteen de dag erna zag ik weer leven in Pedro's ogen en was hij weer de stoute kabouter van vroeger. Bijna ongelofelijk. Ik keek uit naar de sessie en vroeg me tegelijkertijd af wat er nog meer kon gebeuren voor Pedro nu hij zo opgeknapt was.
De sessie is eigenlijk lastig te beschrijven. Als een niets vermoedende wandelaar was blijven staan om naar ons te kijken dan had hij weinig gezien of gehoord. Het proces speelde zich bijna helemaal in stilte af. De eerste bijzonderheid was dat Pedro vrijwel meteen ging liggen nadat hij Sandra begroet had. Zoiets heb ik hem nog nooit zien doen. Ze liep naar hem toe en ik hoorde haar tweemaal zeggen: Ik heb je gehoord, Pedro. Ze keek naar mij en vertelde dat Pedro had gezegd dat hij zichzelf kon redden en dat ze naar Uri moest gaan.
Oké, de sessie ging dus ineens over Uri. De altijd zo uitgesproken, extraverte Uri veranderde vrij snel in het tegenovergestelde. Aanvankelijk liep hij letterlijk weg en toen hij terugkwam naar de kudde, trok hij zich terug in zichzelf. Ogen half dicht en uit contact. En nu? dacht ik.
De sessie heeft uiteindelijk zo'n anderhalf uur geduurd. Sandra hield afstand, zocht nabijheid, gaf ruimte en dat alles in stilte. Pedro ging achter Uri staan (I've got our back), Silva stond er al. Omdat ik Uri zo goed ken, zag ik kleine dingen gebeuren, heel subtiel terwijl Sandra de ene keer naast hem stond en dan weer afstand nam. In alle rust, zonder woorden. Ik merkte ook dingen op bij Pedro en Silva. Ze leken hem te helpen met het loslaten van spanning door te gapen en af te kauwen. Tijdens een compleet moment van stilte waarin de tijd stil leek te staan, draaide Silva zich om en stevende opzettelijk rakelings langs Uri op de waterbak af. Daardoor gingen zijn ogen wijd open en was hij weer aanwezig. Silva dronk wat en observeerde daarna de situatie vanaf haar nieuwe plek. Kort daarna ging Uri liggen (wat hij nooit doet als er onbekenden zijn) Pedro liep direct achter hem aan en ging een paar meter verderop achter hem liggen. Het heeft misschien een kwartier geduurd voordat Uri helemaal plat op zijn zij lag. Zijn hoofd en lichaam schokten zo nu en dan. Hij was duidelijk aan het processen. Na een tijdje stond hij op en was de sessie ten einde.
Sandra vertelde me dat hij op het eerste gezicht een extravert paard is, maar dat hij voor zichzelf een binnenvetter is. Ik ken hem dus toch niet zo goed als ik dacht. Wat een waardevolle informatie. Iets om rekening mee te houden. Ze vertelde ook dat hij een metaal-paard is (volgens de elementenleer uit de TCM) wat o.a. betekent dat hij graag iets te doen heeft. De paarden wonen op een paddock paradise, dus struinen kan altijd, maar misschien zijn de bal en een paar pilonnen een leuke toevoeging.
Ik vond het bijzonder om te ervaren dat in stilte zo veel kan gebeuren en ik vond het ook ontroerend om te zien hoe de paarden, elk op hun eigen manier, elkaar ondersteunen in hun proces. En wat betreft Sandra. Ik zie haar als de stille kracht, die werkt met de kracht van stilte..."
Evelyn Corbière
Reactie plaatsen
Reacties